Adam önce kitapları topladı
kadın kapısı kapalı ağlıyordu
çocuk merdivenlerde zaman dursa istiyordu
bir ayrılığın üç dalıydılar
birikmiş ne varsa atma zamanıydı şimdi
çocuk merdivenlerin basamaklarını saydı
saçlarını çözdü bir daha ördü
kadın kapı kolunu tutmak kapıyı açmak adamın yanına gitmek istedi
adam resimleri ayırdı
bir ayakkabı kutusuna koydu
çocuk kapı ziline baktı
kadın duvardaki saate
adam açık olan pencereye
bir ayrılığın üç kahramanıydılar
zaman durmuyor adam kalmıyor kadın engel olmuyordu
zaman duramıyor adam kalamıyor kadın engel olamıyordu
çocuk boynundak ipli anahtarla kapıyı açtı
çizgili defterin arasından kuruttuğu gelincik çiçeğini aldı
kadın balkon kapısını açtı rüzgar perdeleri uçurdu
adam açık pencereyi kapattı masanın örtüsünü düzeltti
bir ayrılığın üç adımıydılar
adam gitti kadın kaldı çocuk büyüdü
şimdi gelincik bir ayakkabı kutusunda siyah beyaz resimlerle birlikte ayakkabı kutusunun
anısı çocuğun kilitli kalbindeler
bir ayrılığın üç resmiydiler
adam kadın çocuk
perdeler kapı kolu merdicen
bir ayrılığın üç şahidiydiler
